Lege IJskast

Vandaag mijn eerste blog over mijn kookbelevenissen. Ik probeer iedere dag vers en bijzonder te koken. Met mijn kookachtergrond en creativiteit kost me dat weinig moeite. Bovendien kom ik in de keuken na een drukke dag tot rust. Uitdaging tegenwoordig is wel mijn anderhalf jaar oude dochter Anna die rond die koers ook veel aandacht nodig heeft. Gelukkig blijkt dat meehelpen de oplossing is,  maar aangezien de zoutpot en de waterkraan favoriet zijn levert dat toch ook voor mij kookstress op.

Vanwege vele verzoeken om mijn recepten te delen, deze blog. Uiteraard zoveel mogelijk met foto’s van de gerechten  op  mijn eigen gemaakte keramiek. Kookboeken zijn voor mij meer inspiratie dan dat ik eruit kook, dus het gros van de recepten is van eigen hand of aangepast naar mijn smaak. Is het recept geleend, dan vermeld ik dat er altijd bij.

Donderdag is bij ons echt zo'n dag dat de ijskast zo goed als leeg is. Het is dan improviseren met wat je nog in de vriezer hebt liggen en met wat over is van eerder die week. Een absolute goudmijn is dan een goede voorraad verse kruiden. Ontzettend lekker en bovendien super gezond om in ruime hoeveelheden over je eten te doen. Bovendien maak je van het meest simpele gerecht gelijk iets speciaals. Wat wel jammer is, is dat er in Nederland maar een hele smalle keuze is aan verse kruiden. Waar je in veel landen een willekeur aan verschillende rassen kunt krijgen en heel veel verschillende soorten kruiden, is het in Nederland een vast maar tamelijk saai assortiment. En zijn we ook niet gewend om ze lekker wild door elkaar te mixen. Onze Oosterburen in Duitsland zijn daar nota bene erg goed in. Ik wacht nog steeds op het recept van een groene 7 kruidensaus voor over de asperges van een Duitse vriendin. Zelfs al  is de helft van de groene kruiden hier niet te vinden. Maar er is hoop. Ze zijn in de natuur te vinden (zie blog over mijn illegale daslook strooptocht later deze week) en je kunt ze zelf gaan  kweken. Mooi project voor komende zomer!

Terug naar de lege ijskast. Op het menu stond risotto van parelgort (volgende week blog ik hierover als ik de herkomst van gort heb weten uit te pluizen). Dus een knapperige frisse salade is dan een logische combinatie. In mijn ijskast en vriezer lagen allemaal restjes bonen: snijbonen en doperwtjes plus tuinbonen uit de vriezer. Laatste vind ik, ondanks dat ik alles altijd het liefste vers koop, een uitkomst! Vaak weet je niet hoe goed de kwaliteit van de bonen in de peul is, en aangezien ik een dubbele dopper ben, is het wel prettig als de bonen  niet ‘ieniemienie’ zijn. Met een restje oud  volkorenbrood, wat mooie olijfolie, citroen en dus die verse kruiden ben je dan al een heel eind! Je kunt overigens eindeloos variëren met de soorten bonen. Kan ook heel goed meet peultjes, sperziebonen en kapucijners (ook heel lekker dubbel gedopt).

Salade groene bonen

* 250 g doperwten (diepvries)

* 250 g tuinbonen (diepvries)

* 250 g snijbonen

* sap en rasp halve cirtroen

* goede extra vergine olijfolie (Tarragona Meeuwig & Zn)

* grof zeezout

* chiliflakes

* 2 eetl. grof gehakte dille

* 2 eetl. grof gehakte koriander

* Restje oud volkoren brood, in stukken gescheurd

* teen knoflook

* olijfolie

* peper en zout

Knijp de teen knoflook uit boven wat gewone olijfolie. Breng op smaak met peper en zout en verdeel dit over de stukjes brood. Verdeel over een bakplaat en bak in 20 min. Op 150°C.

Snijd de snijbonen in grove schuine stukken. Zet een pan water op met wat zout en doe zodra het water kookt de bonen erbij. Doe na ca. 2 minuten de tuinbonen en de doperwten erbij en kook nog eens 4 min. Giet de bonen af en laat schrikken in ijswater (water uit de kraan is nu ideaal van temperatuur!). Dubbel dop de tuinbonen.

Haal de veertjes van de steeltjes bij de dille. Hak de kruiden grof (steeltjes van koriander zijn juist heel lekker, wel fijn hakken).

Meng de bonen  met de kruiden en het brood. Verdeel citroensap, olijfolie naar smaak, grof zeezout, chiliflakes naar smaak en de citroenrasp hierover en meng.

Eet smakelijk!

Liefs Liselore